Paulo Coelho – Simyacı

Yayınevi:

Sayfa Sayısı:

ISBN:

Baskı Yılı:

İnsan sevince nesneler daha çok anlam kazanıyor.

Ben de herkes gibiyim. Dünya gerçeklerine oldukları gibi değil de olmalarını istediğim gibi bakıyorum.

İnsan sevdiği için sever. Aşkın hiçbir gerekçesi yoktur.

Bir düşün gerçekleşmesini bir tek şey olanaksız kılar: başarısızlığa uğrama korkusu.

Bir kere olan bir daha asla tekrarlamaz. Amma velakin iki kere olan mutlaka üçüncü defa da olacaktır.

Bir şey istediğin zaman bütün evren arzunun gerçekleşmesi için işbirliği yapar.

Bazen işi oluruna bırakmak, ilişmemek daha iyidir.

İnsanlar gitmekten çok geri dönüşü hayal ediyorlar.

Her zaman şimdide yaşamayı başarabilirsen mutlu bir insan olursun.

Yüreğim acı çekmekten korkuyor.

İki insan karşılaşınca ve gözleri buluşunca, bütün geçmiş ve bütün gelecek artık tüm önemini yitirir.

Hiç kimse kendi yüreğinden kaçamaz. Bu nedenle en iyisi onun söylediklerini dinlemek.

Hissedilen her şeye cümle kurulamıyor.

Basit şeyler,en olağanüstü şeylerdir ve yalnızca bilginler anlayabilir bunları.

Dünyada yaptığım geziler sırasında birçok insanın gökyüzüne bakarak aşktan söz ettiklerini fark ettim.

Gözler ruhun gücünü gösterir.

Düşümü gerçekleştirmekten korkuyorum, çünkü o zaman yaşamak için bir sebebim olmayacak.

Çünkü insanlar resimlerin ve sözcüklerin büyüsüne kapılıp sonunda Evrenin Dili’ni unuturlar.

Her zaman, ne istediğini bilmek zorunda olduğunu anımsa.

En kusursuz cinayet,yaşama sevincini öldürmektir.