José Mauro de Vasconcelos – Şeker Portakalı

Kitap İncelemesi

José Mauro de Vasconcelos Şeker Portakalı Ana Konusunda acıyı işleyen bu eser elbette sadece acıyı değil, sevilmek adına da çok şey katıyor insana. Portuga’yla Zeze’nin dostluğu sizi sevmeye ve sevilmeye, iyi insanların varlığına olan inancınızı henüz yitirmemişseniz tazeliyor. Sevgi bir çocuğun yaşaması için su kadar, nefes kadar gereklidir. Sevgisiz de büyürler ama eksik, ama tatsız ve tuzsuz. Ömür boyu ruhundan söküp atamayacakları bir acıyla, yarayla bir ömür yaşamaya çalışırlar. Çoğu zaman ömrümüzü yer bitirir bu ruhumuza işlenen sevgisizlik..

Satır aralarına sığınabileceğiniz, çocukluğunuzdan bir iz bulabileceğiniz, tebessüm ederken ağlayabileceğiniz, mükemmel bir eser.Hayatın hem masum renklerini hem de acımasız renklerini görüyorsunuz bu kitapta. Yüreğinize dokunmasını iyi biliyor. Bu kitabın adını duyduğunuzda üstünden ne kadar zaman geçerse geçsin farklı bir tebessüm ettireceğinden eminim. Ölmeden önce okunacak kitaplar listesi vardır ya hani, ‘Şeker Portakalı’ da o kitaplardan. Keyifli okumalar.

Zeze’nin öyküsü “günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsü”nden ziyade,baştan beri tutunacak yalnızca bir dalı olan tutunduğu o dal,her an içinde kırılabilecek, daha tutunduğu ilk anda dahi eninde sonunda ve de en yakın zamanda kırılacağını hissettiren bir dal. Bu dal,onun dedesi. Sıkı sıkıya sarıldığı o tek dalı da kaybetmekten korkan,yine de o dal orada oldukça her türlü rüzgara karşı,uçuruma düşmeden durabileceğini hisseden bir çocuğun o tek dalının da beklendik şekilde ki en kötüsü de bu kaçınılmazlık. Onun karakterini ve onun kader arkadaşlarının tümünün dünya bakışını belirleyecek şeylerden biri de bu erken ölümün yazgıda zaten çoktan belirlenmiş bir yerde durması. Kırılması ve uçurumdan aşağı düşerken tutunacak başka dallar aranması,onun öyküsü bu işte. Kitabın isminin Şeker Portakalı olmasının nedeni yeterince aşağı düştüğünde,orada tutunacağı tek bir insanın bile bulunmamasından kaynaklanıyor. İnsanlardan bir yardım almaması ve yardım umamaz hale gelmesi bir portakal fidanına tutunmasının nedeni. Bir çocuğun,insanlara değil de eşyalara bağlanmaya başlaması hayra alamet değildir. İncelemenin otobiyografik kısmı da tam bu noktadan başlıyor işte;

Yazarlıkta karar kılıncaya kadar, boks antrenörlüğünden ressam ve heykeltıraşlara modellik yapmaya, muz plantasyonlarında hamallıktan gece kulüplerinde garsonluğa kadar çeşitli işlerde çalışan Jose Mauro de Vasconcelos’un başyapıtı Şeker Portakalı, “günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsü”dür. Çok yoksul bir ailenin oğlu olarak dünyaya gelen, dokuz yaşında yüzme öğrenirken bir gün yüzme şampiyonu olmanın hayalini kuran Vasconcelos’un çocukluğundan derin izler taşıyan Şeker Portakalı, yaşamın beklenmedik değişimleri karşısında büyük sarsıntılar yaşayan küçük Zeze’nin başından geçenleri anlatır. Vasconcelos, tam on iki günde yazdığı bu romanı “yirmi yıldan fazla bir zaman yüreğinde taşıdığını” söyler.